Vanmorgen waren we naar het UMCG om een biopje te maken van Anne haar tong. Ze heeft al vanaf 1 oktober pijn aan haar tong en dus nu was het tijd om een stukje weefsel uit haar tong te halen.
Het was een erg zware ochtend. We waren op tijd en om 9u35 werden we geroepen voor dit onderzoek. Het begon meteen niet zo best. Anne moest verdoofd worden in haar neus. Dit omdat er een slangetje door haar neus moest met daarin het kleine grijpertje om wat weefsel te gaan pakken in haar tong.
Er gingen per kant 2 watten in haar neus. De watten waren met een verdovingsmiddel voorzien en dat moest ongeveer 15 minuten zo blijven zitten. Die 15 minuten werden er 40. Tijdens dit wachten, werd Anne alleen maar duizeliger en ze begon zich ook steeds beroerder te voelen. Haar hart was ook onregelmatig. Ze was waarschijnlijk aan het hyperventileren. Ik naar de balie om te vragen wanneer er nu eindelijk weer eens verder gegaan wordt met dit onderzoek. Dit duurde daarna nog iets van 10 minuten, maar eenmaal opgeroepen, werden we keurig goed op de hoogte gehouden wat de arts allemaal ging doen.
Eerst de bloeddruk meten. Daarna werden de watten verwijderd, met daarna een slangetje in haar neus om nog even naar de plek te kijken. Toen spoot de arts via de mond met een spray nog wat verdovingsmiddel op de tong, waar het weefsel vandaan wordt weggehaald. Toen kwam het grijpertje erbij. Er zijn 3 stukjes weg genomen. Ze wilden zeker weten dat ze genoeg weefsel hadden voor het onderzoek. Na dit alles, werd nogmaals Anne haar bloeddruk gemeten en dat week weer iets af als bij de eerste meting.
De arts vertelde dat het waarschijnlijk niet gaat om iets kwaadaardigs, maar om littekenweefsel naar aanleiding van de bestralingen van vorig jaar.
Toen vertelde de arts dat we nog even een half uur moesten wachten, alvorens we naar huis mochten. De bloeddruk wordt dan nogmaals gemeten en als dat dan goed is, mogen jullie naar huis, vertelde de arts.
Na een half uurtje wachten, was de bloeddruk weer normaal en was het hartritme ook weer stabiel.
Het duurde al met al ruim 2 uur. Dachten we in een klein half uurtje met het alles klaar te zijn, bleek het vanmorgen toch weer anders te gaan als ons is beloofd.
Nu horen we 2 januari de uitslag. Is het goed- of kwaadaardig. Laten we hopen dat het geen foute cellen bevat. De arts zei dat hij daar niet vanuit gaat, want het weefsel wat ze hebben weggenomen is anders van structuur dan een foute cel.
Bij thuiskomst zijn we allebei nog even naar bed gegaan. Voor mijn lieve en stoere Anne was het erg zwaar, maar ik vond het ook een zware ochtend. Ik vond het erg om mijn lief zo te zien lijden.
Dit jaar gaan we niet meer naar het ziekenhuis. Volgende week donderdag krijgen we telefonisch de uitslag te horen. Dan hopen we op goed nieuws.
Nu eerst van de Kerst genieten.
Laatst vernieuwd: 24 Dec 2019 om 15:48
Ik heb inmiddels al honderden blogs geschreven en (bijna) dagelijks komt er weer een nieuwe bij.
Daarom heb ik een handig mini-menu laten maken zodat jullie eenvoudig per categorie mijn blogs kunnen lezen.
Veel plezier!