Blog

Wat een mooi jaar heb ik achter de rug. Prachtige voortuin gekregen. Splinternieuwe hobby ontdekt, Naar Elmshorn geweest bij mijn beste vriend, lekker in Egmond aan Zee geweest tijdens mijn verjaardag met prachtig weer. Alleen zijn er ook wel dingen gebeurd waar we nog steeds met een kronkel in de buik aan terugdenken. Jaja, mijn jaaroverzicht lees je hier.

 

We begonnen het jaar 2021 super gezellig. We hebben samen met Una en Aurora het nieuwe jaar ingeluid. We belden elkaar via WhatsApp met video 5 minuten voordat 2021 ging beginnen. Eenmaal 00:00 uur, hebben we getoost op het nieuwe jaar en 40 minuten later of zo was dit video-feestje alweer voorbij. Jean-Michel Jarre gaf nog een virtueel concert in de Notre Dame, dat begon om 23:30 uur en dat heb ik verder niet live gekeken na 00:00 uur, want we hadden immers Una en Aurora aan de video-chat. Maar goed ook, want het concert van Jean-Michel vond ik helemaal niks.

 

Na dit feestelijk begin, zijn we het jaar goed begonnen. Alleen op 4 februari kwam er echt iets vreselijks op ons pad. Anne viel van de trap. Dit was echt verschrikkelijk. Mijn liefde van mijn leven lach gewond onderaan de trap. Ik heb weken lang nog die 4 enorme dreunen gehoord in mijn hoofd. De val was achteraf wel goed afgelopen. Anne had niks gebroken, alleen was ze bont en blauw en had ze een flinke wond aan haar hoofd. Een snee van ruim 10cm lang. In zo’n tijd merk je pas hoe soms je huisarts letterlijk laat zitten. Anne zat met een grote hoofdwond op de laatste tree van de trap en doordat ze thuis niet gehecht kon worden, moesten we per WMO-taxi naar de huisartsenpraktijk. Ook de nazorg was niet best. Het zinnetje ‘Doekje Doekje’ komt bij ons nog regelmatig voorbij als we er aan terug denken. Wat wel echt indruk heeft achter gelaten, hoe Taxi Nuis ons naar de huisartsenpraktijk heeft gebracht. Echt geweldig en goed. Anne werd keurig en in alle geduld begeleid door de taxichauffeur.

 

Anne kreeg 9 weken lang de thuiszorg over de vloer. Dit vanwege een heel klein stukje van de hoofdwond maar niet dicht wilde groeien en in het begin begon het ook zelfs te ontsteken. De blauwe plekken trokken op den duur wel weg, maar door de val zijn Anne haar spieren zodanig aangetrokken, dat ze nu ook fysiotherapie en logopedie moet volgen. Haar kaak is ook door de val verstijft, dit alles door de spieren. Nu is Anne bij de logopediste om tijdens het praten haar kaakspieren weer goed te trainen om de kaken weer soepel te krijgen.

 

Zo zie je maar. Je ligt binnen 3 á 4 seconden onderaan de trap, maar je bent er nu al bijna een jaar er mee bezig om te herstellen. Het gaat gelukkig verder hartstikke goed met mijn lief.

 

Half maart had ik een wild idee. Het is Corona, eigenlijk had ik niet echt meer een hobby, dus wilde ik wel iets met radiomaken beginnen. In 2016 kreeg ik al eens de kans om bij Radio Duivenstraat te gaan presenteren. Radio Duivenstraat is de kleinste en leukste radiozender van Hilversum. Ik kocht eind maart mijn mengpaneel de Rode Caster Pro met daarbij een zeer goede Rode microfoon en hoppa, beginnen maar.

 

Mijn proefuitzendingen waren flink wennen. Als ik die nu terug hoor dan krijg ik echt kromme tenen. Alleen is het me wel gelukt om op 9 mei echt te gaan beginnen bij Radio Duivenstraat. Erg spannend allemaal en aanstaande zondag is mijn 33e uitzending alweer. Zo snel kan het gaan.

 

In april kreeg ik het nog drukker, want ik begon aan de cursus Politiek Actief. Dat is een cursus dat gericht is op de gemeentelijke politiek. Dit was georganiseerd door de gemeente Westerkwartier waarin ik woon. Vijf avonden van elk 3 uur. Puur digitaal, vanwege de Corona, maar het was een hele interessante en leuke cursus.

 

Tijdens deze cursus leerde ik ook Froukje kennen. Zij is vrijwilliger van RTV Zulthe, de streekomroep van de gemeente Westerkwartier en Noordenveld. Zij vroeg me of ik ook iets wilde gaan doen voor deze omroep. Het leek haar leuk dat ik een politiek programma zou gaan presenteren. Ik vond dit mooi dat ze me hiervoor wilde vragen, alleen vond ik het zelf nog wat te vroeg.

 

In mei leerde ik de studio van Zulthe kennen. Niet zozeer hoe het werkt, maar meer hoe het eruit ziet. Daar was ik van onder de indruk. Na deze afspraak ging het snel. IK werd bestuurslid van RTV Zulthe op 7 juni en sinds 27 november presenteer ik samen met Koos Bijlsma, verslaggever van Dagblad van het Noorden, het politieke programma waar Froukje me dus in april al om vroeg. Het programma heet trouwens ‘Politiek op zaterdag’.

 

Over politiek gesproken. Op 17 maart hadden we de Tweede Kamer verkiezingen. Ik heb daarvoor actie gevoerd. Toen ik mijn stempas kreeg, had ik die meteen verscheurd. Ik als slechtziende stemmer, kan niet zelfstandig en met stemgeheim stemmen. Dit heeft geleid dat ik meerdere keren ben geïnterviewd. Onder andere door Niels Timmerman van RTV Noord en RTV Zulthe. Dit was een heel goed gesprek. Het artikel wat ook op de site van Noord en Zulthe kwam te staan heeft wel wat teweeg gebracht, want 2 weken na de verkiezingen had ik een gesprek met de verkiezingscommissie van de gemeente Westerkwartier en ik heb het voor elkaar gekregen dat we volgend jaar, tijdens de gemeenteraadsverkiezingen, met de stemmal kunnen gaan stemmen. De stemmal zorgt er namelijk voor dat ik wel zelfstandig en met stemgeheim kan stemmen. Dit is natuurlijk een prachtig resultaat. Ok. Ik heb hiervoor wel mijn stem verloren laten gaan, maar nu kan ik tenminste volgend jaar wel weer stemmen zoals iedereen.

 

Augustus is bij ons schitterend begonnen. We gingen een weekendje naar Fons, Manuela en Paula. Fons ken ik al ruim 36 jaar en hij woont al 25 jaar in Elmshorn Duitsland. Het was wel even een gedoe om de Coronaregels op te gaan volgen, want we zijn wel een weekje bezig geweest om alle reisgegevens bij elkaar te sprokkelen, maar dat hadden we er graag voorover. Bij aankomst was het meteen feest. Fons en ik knuffelden elkaar. We hadden elkaar al een gigantische tijd niet meer fysiek ontmoet, en nu was het dan eindelijk zover. Anne leerde Fons en Manuela ook kennen en natuurlijk Paula, de Franse Buldog. Allard bracht ons naar Elmshorn en daarom hadden we voor hem een leuk hotel in de buurt geregeld. Wij sliepen bij Fons en Manuela en Paula heeft de gehele nacht bij ons op de bank geslapen. Dit weekend was zeer indrukwekkend. Zeker voor herhaling vatbaar en Fons en Manuela wonen in een mooi huis en dat zo dichtbij Hamburg. Fons en ik spreken elkaar regelmatig via Facetime. Gisteren hebben we dat zelfs nog gedaan, maar zo’n fysieke ontmoeting is werkelijk onvervangbaar.

 

In september gingen Anne en ik een lang weekend naar Egmond aan Zee. Mijn verjaardagsweekend. Voor ons was het wel even spannend, want Hotel De Vassy bezoek ik al ruim 20 jaar, maar sinds dit jaar is er een andere eigenaar. Afwachten hoe we nu het hotel zouden aantreffen. Eenmaal aangekomen, was het hotel nog steeds zo aangekleed als dat we gewend waren. De gezellige sfeer hangt er gelukkig nog. Alleen zijn er wel wat praktische dingen veranderd. Zo is de koffie niet meer gratis. Wel tijdens het ontbijt, maar niet meer voor de rest van de dag. Het ontbijt was trouwens perfect. We werden zeer goed en vriendelijk geholpen en we hoefde maar iets te vragen en het werd gewoon geregeld.

 

Bij aankomst was het nog wel even een dingetje. Onze kamer zat helemaal achterin het hotel op de tweede verdieping. Dat vonden we zo onhandig, dat we daarom om een andere kamer vroegen. Dat was geen probleem gelukkig, alleen waren onderweg naar de kamer ook twee trappetjes die je tegenkwam. Gelukkig kon ik Anne goed begeleiden, ook al was het voor mezelf ook even zoeken.

 

Una en Aurora bleven ook een nachtje slapen in De Vassy tijdens ons weekendje. Dit was natuurlijk super gezellig. We hebben die zondag nog een prachtige strandwandeling gemaakt. Het was heerlijk weer en zo hebben we ons ontzettend fijn en perfect vermaakt in Egmond.

 

Ik ben dit jaar maar naar 2 concerten geweest. Voor mij uniek, want normaliter ga ik ongeveer naar 14 concerten per jaar, maar door dat vervelende virus, is het er maar bij 2 gebleven. Op 4 oktober Ilse DeLange en op 5 november Level 42. We zouden ook nog naar Clannad, Spinvis, Venice, Roosbeef en Youp van ’t Hek. Alle concerten zijn verplaatst naar volgend jaar. Maar hopen dat het dan wel door kan gaan. Roosbeef en Clannad zijn al 4 keer verplaatst en over de rest heb ik het maar even niet. Ach, volgend jaar gaat het vast allemaal door. Zo’n positivo ben ik nu ook wel weer.

 

Nog even terug naar begin dit jaar. Mijn aller beste vriend Ebel kreeg een vreselijk bericht twee dagen na zijn 65e verjaardag. Hij is ongeneselijk ziek. Dit was natuurlijk een flinke schok. Hij voelt tot op de dag van vandaag zich nog kiplekker gelukkig. Hij heeft vanaf februari wel therapie om de ziekte te verkleinen, en dat slaat gelukkig goed aan. Ebel heeft natuurlijk ook een bere conditie, en gelukkig geven de specialisten, doordat de therapie zo goed aanslaat, hem nog een langere levensduur. Ebel en ik zijn in oktober heerlijk samen uiteten geweest in Norgerhout te Norg. Als twee hartsvrienden even lekker bijgekletst over van alles. Uiteraard bel ik hem regelmatig om te vragen hoe het nu met hem gaat, maar zo’n etentje is en blijft nodig. We kijken er elke keer naar uit om dit minstens 1 keer per jaar zoiets te doen.

 

Nu woon ik al 21 jaar in hetzelfde huis. Anne nu ruim 2,5 jaar. Onze voortuin was altijd een puinhoop. Maar doordat Una onze tuin heeft ontworpen en dat Una, Ebel, Bert Kuiper en Allard mee hebben geholpen om de tuin erg mooi af te leveren, hebben we nu de mooiste voortuin van onze straat. Daar kwam ook nog het beeld van Machiel bij. Machiel is mijn zwager en hij is kunstenaar. De kop hebben we de naam Harm gegeven. Het staat prominent in onze voortuin, tussen de vlonder en de heg aan de straat. Echt, alles is prachtig geworden. Na 21 jaar eindelijk een geweldig mooie voortuin. We willen daarom ook nogmaals iedereen bedanken die ons dit alles hebben gerealiseerd. Helemaal top.

 

Nu is het bijna Kerst. Oud & Nieuw is ook al bijna een feit en dan gaan we naar 2022. Hoe het jaar eruit komt te zien, geen idee. Mijn voornemen is dat ik probeer om mijn eigen podcast-kanaal te openen. Dat ik daar mijn Oor voor Omgeving ga laten horen. Ik blijf in ieder geval lekker radiomaken bij Radio Duivenstraat en RTV Zulthe. Het is gewoon prachtig en dankbaar werk.

 

Hoe het verder gaat verlopen hangt allemaal af van dat vervelende virusje. We willen graag weer naar concerten. Lekker buiten de deur uiteten. Maar dat wil iedereen denk ik wel. Laten we gewoon hopen dat het nieuwe jaar in alle vrijheid geleefd kan worden.

 

Ik wens iedereen een prettige en mooie Kerst en een geweldig mooi Nieuwjaar.

 

Dit keer geen dagafsluiting, maar een jaarafsluiting. Ik schrijf elke dag een dagafsluiting, en de grappigste is toch wel die van Henry Mancini. ;)

 

Jaarafsluiting: Henry Mancini - Baby Elephant Walk, Remix,

Laatst vernieuwd: 20 Dec 2021 om 22:22