Blog

Op 5 maart was ik bij het geweldig mooi concert van Roosbeef in Vera Groningen. Daar heb ik al een verslag over geschreven. Alleen tijdens dit concert gebeurde er bij mij iets vreemds.

 

Het was een concert waar alleen staanplaatsen waren. Voor mij nooit een probleem. Alleen tijdens het voorprogramma, de zanger Pauwel, merkte ik dat ik bijna mijn evenwicht kwijt raakte tijdens het applaudisseren. Het leek of ik achterover zou vallen. Ik kon me nog staande houden, maar eigenlijk was ik door dit voorval wat onzeker geworden. Ik ben geen moment gevallen, maar het voelde wel wat gek. Ook tijdens het concert van Roosbeef zelf, had ik af en toe dit gevoel.

 

Nu weet ik uit verhalen van andere slechtzienden, dat als ze in het donker staan of geen horizon kunnen zien, dat ze dan ook hun evenwicht kwijt kunnen raken. Nu is mijn zicht al super beroerd te noemen, maar 5 maart was voor mij de eerste keer dat ik dit voelde.

 

Dit gevoel heb ik heel af en toe nog steeds. Zo ook vanmiddag. Ik was even bij de Vegro om een nieuwe tip voor mijn taststok te gaan halen. Ik moest even wachten en toen had ik in een wat lichtere mate, het zelfde gevoel als bij het concert van Roosbeef. Het was niet donker in de zaak, maar het was allemaal wel wat onoverzichtelijk, althans dat vond ik zelf.

 

Het kan natuurlijk toeval zijn, maar het kan ook te maken hebben met mijn UCHL1-gen afwijking. Alleen is dit wel wat gek, want sinds ik weet, dat ik de gen-afwijking heb zou ik er opeens last van krijgen? Lijkt me gewoon te toevallig.

 

Ik ga het nog even 2 weken aanzien. Heb ik het dan nog af en toe, dan ga ik het UMCG bellen voor een neurologisch onderzoek. Ik wil weten wat het  zou kunnen zijn.

 

In ieder geval voel ik me er niet beroerd door of zo. Voel me goed, maar als ik mijn evenwicht even kwijt ben, voelt het wel wat gek. Niet misselijk of zo, maar gewoon wat ongemakkelijk en onzeker.

 

Bonne nuit!

 

Dagafsluiting: U2 - No line on the horizon.

Laatst vernieuwd: 16 Mar 2023 om 22:14