Blog

Na een druk weekje, werd ik vandaag even goed met mijn neus op de feiten gedrukt. Het leven kan zomaar voorbij zijn. Daarover straks wat meer.

 

Na vandaag besef je pas dat alles draait om onverwachte dingen. Ik was maandagavond bij de fractievergadering van Sterk Westerkwartier. Ik werd uitgenodigd door het Platform Toegankelijk Westerkwartier om over het share-space in Marum te gaan praten. Hoe moeilijk het is voor sommige mensen, zoals slechtzienden en blinden. Dit ging erg goed. We hebben het allemaal goed kunnen vertellen en dus is deze fractie ook weer goed bijgepraat.

 

Dinsdag hadden we een goeie vriendin op bezoek. Anna. Anne had haar al een hele poos niet meer gezien, dus na veel heen en weer geregel, is het toch gelukt. We hebben Anna uitgenodigd om lekker te gaan lunchen bij Vandaag in Leek. Dit was super gezellig en daarna hebben Anne en ik nog geborreld bij de Dorpskamer van Leek. Anna ging per bus en trein weer naar huis en na de borrel gingen we ook naar ons huis.

 

Woensdag dook ik even mijn radiostudio in en moest Anne even naar de huisarts. Gisteren zou ik ook de studio even in, maar ik was te laat van bed, 10:35 uur om precies te zijn, ahum, en om 15:15 uur kon mijn taxi er al weer zijn om me naar een eindejaarsborrel te brengen wat georganiseerd werd door Zavie. Dit was in Kaaphoorn nabij Groningen. Dit was wel gezellig, alleen vond ik de entourage niet zo geweldig. Zo stuiterde ik van een trap met 3 treden, want de treden waren super smal. Was het koud. Werd de zaal verwarmd door airco’s en dus was het op sommige plekken super koud. Maar de borrel zelf was super gezellig. Lekkere bitterballetjes gehad, 2 stuks, haha, wat worstjes gehad en 2 heerlijke biertjes. Ik kwam ook nog Bert Kuiper tegen, dit was een zeer leuke verrassing en we hebben de gehele 2 uurtjes met elkaar gepraat, want de borrel was van 16:00 tot 18:00 uur.

 

Vanmorgen dook ik toch maar mijn radiostudio in en vanmiddag kregen we een niet al te leuke enveloppe in de bus. Het was een rouwkaart. Ik vertel even niet wie er is overleden, want wellicht dat iemand dit hier leest en het nog niet weet, maar we zijn er wel van geschrokken. Echt onverwacht en ik had hem vorige week of zo nog aan de telefoon.

 

Ik begon dit verhaal met hoe het leven opeens kan stoppen. Dat je van alles onderneemt, en vanmiddag wordt je dus even goed met de neus op de harde feiten gedrukt. Dinsdag gaan we naar de afscheidsborrel, zo het op de rouwkaart staat. Het is dus echt waar en ik kan het eigenlijk nog niet helemaal bevatten.

 

Maar goed. Ik heb een dagafsluiting die je absoluut niet van me verwacht. Maar ik weet dat ik iemand, die er dus helaas niet meer is, heel blij maak met dit stukje muziek.

 

Bonne nuit!

 

Dagafsluiting: Marlene Dietrich - Ich bin von Kopf bis Fuss auf liebe eingestelld.

Laatst vernieuwd: 16 Dec 2022 om 22:20